تربیت حیوانات

20 نکته برای کاهش پارس سگ: راهکارهای تربیتی و ملاحظات دارویی

پارس کردن سگ یک رفتار طبیعی است، اما پارس بیش از حد می‌تواند آزاردهنده باشد. این رفتار می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله ترس، اضطراب، هیجان، boredom (بی‌حوصلگی)، قلمروطلبی یا نیاز به توجه. درک علت پارس کردن سگ، کلید حل این مشکل است. قبل از بررسی هرگونه مداخله دارویی، رویکردهای تربیتی باید در اولویت قرار گیرند.

نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

در اینجا 20 نکته کلیدی برای کمک به کاهش پارس سگتان ارائه می‌دهیم:

  • شناسایی محرک‌ها:

    چه چیزی باعث پارس کردن سگتان می‌شود؟ صداها، افراد، حیوانات دیگر؟
  • حذف محرک‌ها:

    تا حد امکان، محرک‌ها را از محیط سگتان حذف کنید.
  • آموزش فرمان “ساکت”:

    به سگتان یاد بدهید که با فرمان شما ساکت شود.
  • تشویق رفتارهای آرام:

    وقتی سگتان آرام است، به او پاداش بدهید.
  • تمرین منظم:

    سگ‌های خسته کمتر پارس می‌کنند.
  • بازی‌های فکری:

    برای جلوگیری از boredom، سگتان را با بازی‌های فکری سرگرم کنید.
  • اجتماعی‌سازی:

    سگتان را در معرض موقعیت‌های مختلف قرار دهید تا کمتر بترسد و واکنش نشان دهد.
  • نظم و انضباط ثابت:

    قوانین مشخصی برای سگتان تعیین کنید و به آنها پایبند باشید.
  • نادیده گرفتن پارس:

    اگر سگتان برای جلب توجه پارس می‌کند، او را نادیده بگیرید.
  • بهره‌گیری از اسپری آب:

    در صورت لزوم، از اسپری آب برای متوقف کردن پارس استفاده کنید (به‌عنوان آخرین راه حل و با احتیاط).
  • مراجعه به مربی سگ:

    اگر در تربیت سگتان مشکل دارید، از یک مربی حرفه‌ای کمک بگیرید.
  • ایجاد یک محیط امن:

    سگتان باید یک مکان امن و راحت برای استراحت داشته باشد.
  • آموزش جعبه:

    جعبه سگ می‌تواند به او احساس امنیت بدهد و از پارس کردن جلوگیری کند.
  • صبر و حوصله:

    تربیت سگ زمان می‌برد، پس صبور باشید و ناامید نشوید.
  • ثبات در آموزش:

    همه اعضای خانواده باید از روش‌های تربیتی یکسانی استفاده کنند.
  • مراقبت از بهداشت روانی:

    با سگتان ارتباط عاطفی برقرار کنید و به او محبت کنید.
  • ارزیابی مجدد:

    اگر با وجود تلاش‌های شما، پارس کردن سگتان ادامه دارد، به دنبال راه حل‌های جدید باشید.

ملاحظات دارویی:

توجه کنید که بهره‌گیری از دارو برای کنترل پارس سگ باید آخرین راه حل باشد و فقط تحت نظر دامپزشک انجام شود. داروهای زیر نمونه‌هایی هستند که ممکن است در برخی شرایط خاص توسط دامپزشک تجویز شوند، اما به هیچ وجه خودسرانه نباید استفاده شوند:

هشدار:

داروهای زیر فقط مثال هستند و به هیچ وجه نباید بدون تجویز دامپزشک استفاده شوند. استفاده خودسرانه از داروها می‌تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد و سلامت سگتان را به خطر بیندازد.

  • کلومیپرامین (Clomipramine):

    یک داروی ضد افسردگی سه حلقه‌ای که می‌تواند برای درمان اضطراب جدایی و اختلالات وسواسی اجباری که منجر به پارس کردن می‌شوند، استفاده شود.
  • فلوکستین (Fluoxetine):

    یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) که برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده می‌شود و می‌تواند به کاهش پارس کردن ناشی از این مشکلات کمک کند.
  • آلپرازولام (Alprazolam):

    یک بنزودیازپین که برای درمان کوتاه‌مدت اضطراب استفاده می‌شود و می‌تواند در موقعیت‌های استرس‌زا مانند رعد و برق یا آتش‌بازی که باعث پارس کردن می‌شوند، کمک کند.
  • سِلِژیلین (Selegiline):

    یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) که برای درمان اختلال عملکرد شناختی در سگ‌های مسن استفاده می‌شود و می‌تواند به کاهش پارس کردن ناشی از سردرگمی یا اضطراب کمک کند.
  • دکسمدتومیدین (Dexmedetomidine):

    یک داروی آرام‌بخش که می‌تواند برای کاهش اضطراب و پارس کردن در موقعیت‌های خاص مانند معاینات دامپزشکی یا سفرهای طولانی استفاده شود.

20 نکته و 5 “دارو” برای جلوگیری از پارس کردن سگ: راهنمای جامع (با تاکید بر خطرات و جایگزین‌ها)

دلایل متعددی برای پارس کردن سگ وجود دارد، از جمله: ترس، اضطراب جدایی، هیجان، هشدار دادن، بازیگوشی، تنهایی، بیماری، یا حتی عادت. درک علت اصلی، کلید یافتن راه حل مناسب است. در این مقاله، 20 نکته کاربردی و 5 راهکار (“دارو”) را بررسی می‌کنیم. اما قبل از هر چیز، تاکید می‌کنیم که بهره‌گیری از هرگونه دارو یا روش تنبیهی برای ساکت کردن سگ، باید تحت نظر متخصص دامپزشک و رفتارشناس حیوانات انجام شود. بسیاری از این روش‌ها می‌توانند خطرناک و آسیب‌زا باشند. این مقاله به بررسی جایگزین‌های انسانی‌تر و موثرتر برای کنترل پارس کردن سگ نیز می‌پردازد. در ادامه با ما همراه باشید.

20 نکته کاربردی برای کاهش پارس کردن سگ

1. شناسایی دلیل پارس کردن

همانطور که گفته شد، اولین قدم، تشخیص علت اصلی پارس کردن سگ است. آیا او از چیزی می‌ترسد؟ آیا تنهاست؟ آیا به دنبال جلب توجه است؟یادداشت برداری از این مشاهدات می‌تواند بسیار مفید باشد. مثلا اگر سگ شما فقط زمانی که تنها در خانه است پارس می‌کند، احتمالاً اضطراب جدایی دارد. و اگر فقط زمانی که غریبه‌ها به خانه نزدیک می‌شوند پارس می‌کند، احتمالاً در حال هشدار دادن است. با درک دلیل اصلی، می‌توانید استراتژی‌های مناسبی را برای مقابله با آن اتخاذ کنید. مشورت با یک رفتارشناس حیوانات نیز می‌تواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.

2. آموزش دستور “ساکت”

آموزش دستور “ساکت” به سگ، یکی از موثرترین راه‌ها برای کنترل پارس کردن اوست. برای این کار، ابتدا باید سگ خود را تشویق کنید که پارس کند. (مثلاً با زنگ زدن در یا نشان دادن یک اسباب بازی)وقتی شروع به پارس کرد، به او بگویید “پارس کن” و سپس به او تشویقی بدهید. بعد از چند بار تکرار، وقتی شروع به پارس کرد، به او بگویید “ساکت” و اگر ساکت شد، بلافاصله به او تشویقی بدهید. به مرور زمان، سگ شما یاد می‌گیرد که دستور “ساکت” به معنای متوقف کردن پارس کردن است. صبور باشید و این تمرین را به طور منظم تکرار کنید. بهره‌گیری از تشویقی‌های مورد علاقه سگ، تاثیر این آموزش را بیشتر می‌کند.

3. رفع نیازهای فیزیکی و ذهنی

بسیاری از سگ‌ها به دلیل کمبود فعالیت فیزیکی و ذهنی پارس می‌کنند. علاوه بر فعالیت فیزیکی، سگ‌ها به فعالیت ذهنی نیز نیاز دارند. بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های فکری، آموزش ترفندهای جدید، و شرکت در کلاس‌های آموزشی، می‌تواند ذهن آنها را تحریک کند. سگی که از نظر فیزیکی و ذهنی خسته باشد، کمتر احتمال دارد که بی‌دلیل پارس کند. تنوع در فعالیت‌ها نیز مهم است. هر روز یک فعالیت متفاوت را برای سگ خود در نظر بگیرید. مثلا یک روز پیاده‌روی، یک روز بازی با توپ، و یک روز آموزش ترفندهای جدید. این کار باعث می‌شود که سگ شما همواره سرگرم و چالش‌برانگیز باشد.

4. ایجاد محیطی آرام و امن

اگر سگ شما به دلیل ترس یا اضطراب پارس می‌کند، ایجاد یک محیط آرام و امن می‌تواند به کاهش پارس کردن او کمک کند.یک مکان امن و راحت برای سگ خود فراهم کنید.این مکان می‌تواند یک لانه، یک سبد، یا یک اتاق کوچک باشد.این مکان باید برای سگ شما آرامش‌بخش و امن باشد.او باید بتواند در این مکان احساس امنیت کند.در صورت امکان، عوامل استرس‌زا را از محیط زندگی سگ خود حذف کنید.مثلا اگر سگ شما از صدای رعد و برق می‌ترسد، در هنگام رعد و برق او را در مکان امن خود قرار دهید و صدای تلویزیون یا رادیو را بلند کنید تا صدای رعد و برق را نشنود.

بهره‌گیری از محصولات آرام‌بخش مانند اسپری‌های فرومونی یا موسیقی آرام‌بخش نیز می‌تواند به کاهش اضطراب سگ کمک کند.

با ایجاد یک محیط آرام و امن، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا احساس امنیت کند و کمتر پارس کند.

5. نادیده گرفتن پارس کردن برای جلب توجه

اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می‌کند، بهترین راه حل این است که او را نادیده بگیرید. وقتی سگ شما شروع به پارس کردن می‌کند، به او توجه نکنید. به او نگاه نکنید، با او صحبت نکنید، و به او دست نزنید. تا زمانی که او ساکت نشده است، هیچ توجهی به او نکنید. بعد از اینکه سگ شما ساکت شد، بلافاصله به او تشویقی بدهید یا او را نوازش کنید. این کار به سگ شما یاد می‌دهد که پارس کردن راهی برای جلب توجه نیست، و ساکت بودن باعث دریافت توجه می‌شود.

6. بهره‌گیری از گردنبندهای ضد پارس (با احتیاط فراوان و توصیه دامپزشک)

گردنبندهای اسپری لیمو با پاشیدن اسپری لیمو به صورت سگ، او را از پارس کردن منع می‌کنند. گردنبندهای صوتی با تولید صدای بلند و آزاردهنده، سگ را از پارس کردن منع می‌کنند. بهره‌گیری از گردنبندهای ضد پارس باید با احتیاط فراوان و تحت نظر دامپزشک انجام شود. این گردنبندها می‌توانند برای سگ‌ها دردناک و آسیب‌زا باشند و باعث ایجاد استرس و اضطراب در آنها شوند. در ضمن، این گردنبندها فقط علائم پارس کردن را سرکوب می‌کنند و دلیل اصلی آن را برطرف نمی‌کنند.

7. تغییر محیط و محرک‌ها

گاهی اوقات، تغییر محیط و محرک‌ها می‌تواند به کاهش پارس کردن سگ کمک کند. مثلا اگر سگ شما به دلیل دیدن افراد یا حیوانات از پنجره پارس می‌کند، پنجره را بپوشانید یا جای سگ خود را تغییر دهید. اگر سگ شما به دلیل صدای زنگ در پارس می‌کند، صدای زنگ در را کم کنید یا از زنگ در دیگری استفاده کنید. اگر سگ شما به دلیل صدای تلویزیون پارس می‌کند، صدای تلویزیون را کم کنید یا کانال را تغییر دهید. با شناسایی محرک‌هایی که باعث پارس کردن سگ شما می‌شوند و تغییر محیط، می‌توانید به کاهش پارس کردن او کمک کنید. تلاش کنید تا محیط را برای سگ خود آرام و بدون استرس نگه دارید. ایجاد تغییرات کوچک در محیط می‌تواند تاثیر بزرگی بر رفتار سگ شما داشته باشد.

8. مشاوره با رفتارشناس حیوانات

اگر با وجود تلاش‌های شما، سگ شما همچنان به طور مداوم پارس می‌کند، بهتر است با یک رفتارشناس حیوانات مشورت کنید. رفتارشناس حیوانات می‌تواند با بررسی رفتار سگ شما، دلیل اصلی پارس کردن او را تشخیص دهد و یک برنامه آموزشی مناسب برای او طراحی کند. مشاوره با رفتارشناس حیوانات می‌تواند یک راه حل موثر و پایدار برای مشکل پارس کردن سگ شما باشد. یک رفتارشناس مجرب می‌تواند به شما در درک بهتر نیازهای سگتان کمک کند. و یک برنامه آموزشی مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند. Quality of Life-کیفیت زندگی

9. بهره‌گیری از موسیقی آرام‌بخش

پخش موسیقی آرام‌بخش می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس در سگ‌ها کمک کند و در نتیجه پارس کردن آنها را کاهش دهد. تحقیقات نشان داده است که موسیقی کلاسیک، موسیقی رگی، و موسیقی مخصوص سگ‌ها، می‌تواند اثر آرام‌بخش داشته باشد. می‌توانید در زمانی که سگ شما تنها در خانه است یا در موقعیت‌های استرس‌زا، موسیقی آرام‌بخش پخش کنید. حجم صدا باید ملایم باشد و نباید سگ را آزار دهد. بهره‌گیری از موسیقی آرام‌بخش یک راهکار ساده و غیرتهاجمی برای کاهش پارس کردن سگ‌ها است. می‌توانید لیست‌های پخش موسیقی مخصوص سگ‌ها را در اینترنت پیدا کنید.

10. ایجاد برنامه روتین منظم

داشتن یک برنامه روتین منظم می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس در سگ‌ها کمک کند و در نتیجه پارس کردن آنها را کاهش دهد.سگ‌ها موجودات روتین‌پذیر هستند و داشتن یک برنامه منظم برای غذا خوردن، پیاده‌روی، بازی، و خواب، به آنها احساس امنیت و آرامش می‌دهد.سعی کنید هر روز در ساعات مشخصی به سگ خود غذا بدهید، او را به پیاده‌روی ببرید، و با او بازی کنید.ایجاد یک برنامه روتین منظم می‌تواند به سگ شما کمک کند تا بداند چه انتظاری داشته باشد و احساس آرامش بیشتری کند.این کار می‌تواند به ویژه برای سگ‌هایی که اضطراب جدایی دارند مفید باشد.

یک برنامه منظم می‌تواند به سگ شما کمک کند تا احساس امنیت و کنترل بیشتری بر محیط خود داشته باشد.

با ایجاد یک برنامه روتین منظم، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا احساس آرامش و امنیت بیشتری کند و کمتر پارس کند.

11. آموزش اطاعت و فرمان‌پذیری

آموزش اطاعت و فرمان‌پذیری به سگ، می‌تواند به کنترل بهتر رفتار او کمک کند و در نتیجه پارس کردن او را کاهش دهد.با آموزش دستوراتی مانند “بنشین”، “بمان”، “بیا”، و “نه”، می‌توانید به سگ خود یاد بدهید که به دستورات شما گوش دهد و رفتارهای نامناسب را متوقف کند.آموزش اطاعت و فرمان‌پذیری باید با صبر و حوصله و با بهره‌گیری از روش‌های تشویقی انجام شود.هرگز از تنبیه برای آموزش سگ استفاده نکنید، زیرا این کار می‌تواند باعث ایجاد ترس و اضطراب در او شود و رفتار او را بدتر کند.

آموزش اطاعت و فرمان‌پذیری نه تنها به کنترل پارس کردن سگ کمک می‌کند، بلکه باعث تقویت پیوند بین شما و سگتان نیز می‌شود.

شرکت در کلاس‌های آموزشی سگ می‌تواند به شما در یادگیری تکنیک‌های صحیح آموزش کمک کند.آموزش اطاعت و فرمان‌پذیری یک سرمایه‌گذاری ارزشمند در رفتار و رفاه سگ شما است.

12. توجه به رژیم غذایی

رژیم غذایی سگ می‌تواند تاثیر زیادی بر رفتار او داشته باشد. برخی از مواد غذایی می‌توانند باعث افزایش انرژی و تحریک‌پذیری سگ شوند و در نتیجه پارس کردن او را افزایش دهند. از دادن غذاهای فرآوری شده، غذاهای شیرین، و غذاهایی که حاوی مواد افزودنی هستند به سگ خود خودداری کنید. در صورت لزوم، با دامپزشک خود در مورد تغییر رژیم غذایی سگتان مشورت کنید. رژیم غذایی سالم می‌تواند به بهبود خلق و خو و کاهش تحریک‌پذیری سگ شما کمک کند. انتخاب غذاهای با کیفیت بالا، یک سرمایه‌گذاری ارزشمند در سلامت و رفاه سگ شما است. با توجه به رژیم غذایی سگ خود، می‌توانید به بهبود رفتار او کمک کنید.

13. بررسی سلامت جسمانی

گاهی اوقات، پارس کردن بیش از حد می‌تواند ناشی از یک مشکل سلامتی باشد. اگر سگ شما به طور ناگهانی شروع به پارس کردن بیش از حد کرده است، یا اگر پارس کردن او با علائم دیگری مانند بی‌اشتهایی، بی‌حالی، یا درد همراه است، باید او را به دامپزشک ببرید. برخی از مشکلات سلامتی مانند درد، عفونت، و اختلالات شناختی می‌توانند باعث افزایش پارس کردن در سگ‌ها شوند. با بررسی سلامت جسمانی سگ خود، می‌توانید هرگونه مشکل سلامتی را که ممکن است باعث پارس کردن او شود، شناسایی و درمان کنید. تشخیص زودهنگام مشکلات سلامتی می‌تواند به جلوگیری از پیشرفت آنها و بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند. معاینات منظم دامپزشکی برای حفظ سلامت و رفاه سگ شما ضروری است. با اطمینان از سلامت جسمانی سگ خود، می‌توانید به کاهش پارس کردن او کمک کنید.

14. بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های فکری

همانطور که قبلاً ذکر شد، کمبود فعالیت ذهنی می‌تواند باعث پارس کردن سگ‌ها شود. بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های فکری می‌تواند به تحریک ذهن سگ و کاهش پارس کردن او کمک کند. این اسباب‌بازی‌ها همچنین می‌توانند به تقویت مهارت‌های حل مسئله سگ شما کمک کنند. تنوع در اسباب‌بازی‌ها مهم است. هر چند وقت یکبار اسباب‌بازی‌های جدید برای سگ خود تهیه کنید. اسباب‌بازی‌های فکری یک راهکار سرگرم‌کننده و موثر برای کاهش پارس کردن سگ‌ها هستند. با ارائه اسباب‌بازی‌های فکری به سگ خود، می‌توانید به او کمک کنید تا ذهن خود را فعال نگه دارد و کمتر پارس کند.

15. آموزش صبر و تحمل

آموزش صبر و تحمل به سگ، می‌تواند به او کمک کند تا در موقعیت‌های استرس‌زا آرام بماند و کمتر پارس کند.برای آموزش صبر و تحمل، می‌توانید از تمرین‌هایی مانند “بنشین و بمان” استفاده کنید.از سگ خود بخواهید که بنشیند و بماند، و سپس به تدریج فاصله خود را از او افزایش دهید.اگر سگ شما در طول تمرین بلند شد، دوباره او را به حالت نشسته برگردانید و تمرین را از ابتدا شروع کنید.وقتی سگ شما توانست برای مدت طولانی در حالت نشسته بماند، می‌توانید تمرین را در موقعیت‌های چالش‌برانگیزتر مانند حضور افراد یا حیوانات دیگر انجام دهید.

آموزش صبر و تحمل به سگ، به او کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر احساسات خود داشته باشد و کمتر پارس کند.

این تمرین‌ها همچنین می‌توانند به تقویت پیوند بین شما و سگتان کمک کنند.با آموزش صبر و تحمل به سگ خود، می‌توانید به او کمک کنید تا در موقعیت‌های استرس‌زا آرام بماند و کمتر پارس کند.

16. بهره‌گیری از روایح آرام‌بخش

برخی از روایح می‌توانند اثر آرام‌بخش بر سگ‌ها داشته باشند و به کاهش پارس کردن آنها کمک کنند. روایحی مانند اسطوخودوس، بابونه، و والرین می‌توانند به کاهش اضطراب و استرس در سگ‌ها کمک کنند. می‌توانید از این روایح به صورت اسانس در دیفیوزر استفاده کنید یا چند قطره از آنها را روی یک پارچه بریزید و در نزدیکی سگ خود قرار دهید. بهره‌گیری از روایح آرام‌بخش یک راهکار طبیعی و غیرتهاجمی برای کاهش پارس کردن سگ‌ها است. با بهره‌گیری از روایح آرام‌بخش، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا آرامش بیشتری داشته باشد و کمتر پارس کند.

17. آموزش جایگزینی رفتار

آموزش جایگزینی رفتار به سگ، به این معناست که به او یاد بدهید که به جای پارس کردن، رفتار دیگری را انجام دهد.مثلا اگر سگ شما به دلیل هیجان پارس می‌کند، می‌توانید به او یاد بدهید که به جای پارس کردن، بنشیند یا دراز بکشد.برای آموزش جایگزینی رفتار، ابتدا باید سگ خود را تشویق کنید که رفتار مورد نظر را انجام دهد.هر بار که او رفتار مورد نظر را انجام داد، به او تشویقی بدهید.سپس، وقتی سگ شما شروع به پارس کردن کرد، به او دستور “بنشین” یا “دراز بکش” بدهید.اگر او این دستور را اطاعت کرد، به او تشویقی بدهید.

به مرور زمان، سگ شما یاد می‌گیرد که به جای پارس کردن، رفتار مورد نظر را انجام دهد.

آموزش جایگزینی رفتار یک راهکار موثر و پایدار برای کنترل پارس کردن سگ‌ها است.با آموزش جایگزینی رفتار به سگ خود، می‌توانید به او کمک کنید تا رفتارهای نامناسب را متوقف کند و رفتارهای مناسب را جایگزین کند.

18. توجه به زبان بدن سگ

با توجه به زبان بدن سگ خود، می‌توانید بفهمید که او چه احساسی دارد و چرا پارس می‌کند. آیا گوش‌های او به جلو خم شده‌اند؟ آیا دمش را تکان می‌دهد؟ آیا بدنش منقبض شده است؟با درک زبان بدن سگ خود، می‌توانید بفهمید که آیا او از چیزی می‌ترسد، آیا هیجان‌زده است، یا آیا نیاز به توجه دارد. با توجه به زبان بدن سگ خود، می‌توانید واکنش مناسبی نشان دهید و از پارس کردن او جلوگیری کنید. یادگیری زبان بدن سگ یک مهارت ارزشمند برای هر صاحب سگی است. با توجه به زبان بدن سگ خود، می‌توانید ارتباط بهتری با او برقرار کنید و نیازهای او را بهتر درک کنید. با درک زبان بدن سگ خود، می‌توانید به کاهش پارس کردن او کمک کنید.

19. صبر و حوصله

تربیت سگ و کنترل پارس کردن او، نیاز به صبر و حوصله دارد. نباید انتظار داشته باشید که سگ شما یک‌شبه یاد بگیرد که پارس نکند. باید صبور باشید و به طور مداوم با سگ خود تمرین کنید. همچنین باید بدانید که ممکن است در طول مسیر با چالش‌هایی روبرو شوید. مهم این است که ناامید نشوید و به تلاش خود ادامه دهید. با صبر و حوصله، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا رفتارهای مناسب را یاد بگیرد و کمتر پارس کند.

20. عشق و محبت

مهمترین نکته در تربیت سگ و کنترل پارس کردن او، عشق و محبت است. سگ‌ها به عشق و محبت نیاز دارند. با نشان دادن عشق و محبت به سگ خود، می‌توانید پیوند قوی‌تری با او برقرار کنید و او را به یک همراه وفادار و دوست‌داشتنی تبدیل کنید. سگی که احساس دوست داشته شدن می‌کند، کمتر احتمال دارد که رفتارهای نامناسب از خود نشان دهد. به سگ خود توجه کنید، با او بازی کنید، او را نوازش کنید، و با او صحبت کنید. با نشان دادن عشق و محبت به سگ خود، می‌توانید به او کمک کنید تا خوشحال و سالم بماند و کمتر پارس کند. عشق و محبت، کلید موفقیت در تربیت سگ است.

5 “دارو” برای جلوگیری از پارس کردن سگ: هشدارهای جدی

توجه: قبل از هرگونه اقدام دارویی یا بهره‌گیری از محصولات زیر، حتماً با دامپزشک و رفتارشناس حیوانات مشورت کنید. استفاده خودسرانه از این “داروها” می‌تواند به سگ شما آسیب جدی برساند.

1. آرام‌بخش‌های دارویی (تحت نظر دامپزشک)

آرام‌بخش‌های دارویی مانند دیازپام یا آلپرازولام ممکن است در موارد خاص و تحت نظر دامپزشک برای کاهش اضطراب و پارس کردن ناشی از آن تجویز شوند. این داروها دارای عوارض جانبی هستند و نباید به طور مداوم استفاده شوند. بهره‌گیری از این داروها فقط باید به عنوان یک راه حل موقت و در کنار سایر روش‌های تربیتی و اصلاح رفتار انجام شود. قطع ناگهانی این داروها می‌تواند باعث ایجاد علائم ترک شود. همیشه دوز تجویز شده توسط دامپزشک را رعایت کنید. در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. بهترین رویکرد، تلاش برای یافتن و رفع دلیل اصلی اضطراب سگ است، نه صرفاً سرکوب علائم آن.

2. داروهای ضد افسردگی (تحت نظر دامپزشک)

در برخی موارد، داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین یا سرترالین ممکن است برای درمان اضطراب جدایی و سایر اختلالات رفتاری که باعث پارس کردن می‌شوند تجویز شوند. این داروها نیز دارای عوارض جانبی هستند و باید تحت نظر دامپزشک استفاده شوند. اثر این داروها ممکن است چند هفته طول بکشد تا ظاهر شود. قطع ناگهانی این داروها نیز می‌تواند باعث ایجاد علائم ترک شود. همیشه دوز تجویز شده توسط دامپزشک را رعایت کنید. در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. این داروها باید همراه با آموزش و اصلاح رفتار استفاده شوند تا بهترین نتیجه حاصل شود.

3. مکمل‌های آرام‌بخش (با احتیاط و مشورت)

برخی از مکمل‌های آرام‌بخش طبیعی مانند ال-تئانین، تریپتوفان، و بابونه ممکن است به کاهش اضطراب و پارس کردن کمک کنند. با این حال، اثر این مکمل‌ها ممکن است در سگ‌های مختلف متفاوت باشد. قبل از بهره‌گیری از هرگونه مکمل، با دامپزشک خود مشورت کنید تا از ایمن بودن آن برای سگ خود مطمئن شوید. همیشه دوز توصیه شده را رعایت کنید. برخی از مکمل‌ها ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. اثر این مکمل‌ها ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا ظاهر شود. مکمل‌ها باید به عنوان بخشی از یک رویکرد جامع برای مدیریت اضطراب و پارس کردن سگ استفاده شوند، نه به عنوان یک راه حل فوری.

4. اسپری‌های ضد پارس (با احتیاط و اطلاع از ترکیبات)

اسپری‌های ضد پارس معمولاً حاوی سیترونلا هستند که یک ماده طبیعی با بوی قوی است. وقتی سگ پارس می‌کند، اسپری به صورت او پاشیده می‌شود و بوی ناخوشایند سیترونلا او را از پارس کردن منصرف می‌کند. با این حال، برخی از سگ‌ها به بوی سیترونلا عادت می‌کنند و اسپری دیگر تاثیری نخواهد داشت. در ضمن، اسپری ممکن است باعث ایجاد استرس و اضطراب در سگ شود. قبل از بهره‌گیری از اسپری، با دامپزشک خود مشورت کنید. از پاشیدن اسپری به طور مستقیم در چشم‌ها و بینی سگ خود خودداری کنید. اسپری‌های ضد پارس فقط علائم پارس کردن را سرکوب می‌کنند و دلیل اصلی آن را برطرف نمی‌کنند.

5. محصولات حاوی فرومون (با احتیاط و بررسی کیفیت)

محصولات حاوی فرومون، مانند قلاده‌ها و اسپری‌ها، حاوی مواد شیمیایی هستند که تقلید کننده فرومون‌های آرام‌بخش سگ‌ها هستند. این فرومون‌ها می‌توانند به کاهش اضطراب و استرس در سگ‌ها کمک کنند و در نتیجه پارس کردن آنها را کاهش دهند. با این حال، اثر این محصولات ممکن است در سگ‌های مختلف متفاوت باشد. قبل از بهره‌گیری از هرگونه محصول حاوی فرومون، با دامپزشک خود مشورت کنید. برخی از سگ‌ها ممکن است به این فرومون‌ها حساسیت داشته باشند. محصولات حاوی فرومون باید به عنوان بخشی از یک رویکرد جامع برای مدیریت اضطراب و پارس کردن سگ استفاده شوند، نه به عنوان یک راه حل فوری. به کیفیت و برند محصول توجه داشته باشید.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا